មនុស្សល្ងង់ម្នាក់នេះ

ខ្ញុំគឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលល្ងង់ ព្រោះតែភាពរីករាយ ស្រណុកសុខស្រួល ត្រឹមមួយពេលខ្លីកាលពីមុន ក៏ចង់វិលត្រឡប់ទៅរកកុមារភាពវិញ ជាការពិតជាតិជាក្មេង គឺពិតជាលេងច្រើន ស្គាល់តែពាក្យថា សប្បាយ រីករាយ គ្មានទុក្ខកង្វល់ មិនយល់ពីអ្វីដែលហៅថាទុក្ខលំបាកឡើយ ។

ហើយខ្ញុំក៏កាន់តែល្ងង់បំផុត នៅពេលដែលជួបទុក្ខលំបាកបន្តិចបន្តួច ក៏ព្យាយាមគេចវេស ប្រឹងដើរយ៉ាងណាឱ្យបានផុតពីចំនុចនេះ មិនគិត មិនដោះស្រាយ ធ្វើយ៉ាងណាគឺប្រឹងជម្លៀសខ្លួនឱ្យឆ្ងាយពីពាក្យថា បញ្ហាស្មុកស្មាញទាំងអស់នោះ ទាំងដែលការពិតខ្លួនកំពុងតែរស់នៅជាមួយនឹងបញ្ហា ក៏គួរណាតែព្យាយាមរៀនសូត្រពីបញ្ហា រឿងរ៉ាវអស់ទាំងនោះឱ្យបានល្អិតល្អន់ ខំយ៉ាងណាទើបអាចឱ្យខ្លួនបានស្គាល់កាន់តែច្បាស់ពីរសជាតិនៃជីវិតដែលតស៊ូជំនះ រាល់គ្រប់ឧបសគ្គ ។ 

តាមពិតទៅ អតីតកាល គ្រាន់តែជារឿងដែលកន្លងហួសទៅ ហើយគ្រាន់តែបន្សល់នូវការចងចាំមួយដែលគ្មានថ្ងៃនឹងបំភ្លេចបានតែប៉ុណ្ណោះ តែប្រសិនបើយើងចង់វិលត្រឡប់ ឬចង់ជួបវាម្តងទៀតគឺមិនមែនជារឿងងាយទេ ហើយក៏មិនអាចទៅរួចផងដែរ ។ 

ចំណែកឯរឿងអនាគត ក៏មិនចាំបាច់ចង់ជួបខ្លាំងពេកនោះទេ ព្រោះថាមិនយូរក៏គង់តែបានជួបមិនខានឡើយ ព្រោះថាពេលវេលាមិនមែននៅត្រឹមហ្នឹង ដូច្នេះ ក៏មិនបាច់បង្ខំឱ្យឆាប់ដល់ពេកដែរ ។ 

ថាទៅ ខ្ញុំក៏នៅតែល្ងង់ជាមួយនឹងបច្ចុប្បន្ននេះដូចគ្នា ព្រោះខ្ញុំហាក់ដូចជាមនុស្សម្នាក់ដែលធ្វើអ្វីៗដើម្បីកំដរពេលវេលាអ៊ីចឹង និយាយទៅ វាក៏មិនខុសអី ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ គឺមានន័យថា ធ្វើថ្ងៃនេះ ក៏ដើម្បីតែនឹងដើរឱ្យដល់ថ្ងៃស្អែក ។ ព្រោះថា ខ្ញុំចង់បានពេលវេលានាពេលអនាគត ទើបខំក្នុងថ្ងៃនេះ ។ មិនថាថ្ងៃនេះ ខ្ញុំចំណាយពេលទៅលើអ្វីខ្លះក៏ដោយ ក៏វាល្អជាង ការដែលដេកចាំថ្ងៃស្អែកមកដល់ដែរ ។ 

យ៉ាងហោចណាស់ ក៏បានស្គាល់ថា នេះគឺជា ថ្ងៃនេះ ថ្ងៃនេះមានអ្វីខ្លះ ... ថ្ងៃនេះចេះអីខ្លះ ថ្ងៃនេះស្គាល់អីខ្លះ ... ខ្ញុំអាចនឹងរីករាយ ជាមួយនឹងជីវិត ដែលល្ងង់ ប្រចាំថ្ងៃ ខ្ញុំបានយល់នូវអត្ថន័យជីវិតបានខ្លះៗ ហើយមានរឿងជាច្រើន ដែលខ្ញុំកាន់តែល្ងង់ ល្ងង់សូម្បីតែអ្នកដទៃនិយាយអ្វីខ្លះពីខ្លួន ក៏មិនខ្ចីខ្វល់ មិនខ្ចីរវល់ ដល់ពាក្យនិន្ទារបស់គេ តែក៏រង់ចាំស្តាប់និងគិតដល់ពាក្យរិះគន់ ដើម្បីជាការដាស់សតិ និងកែតម្រូវរាល់កំហុសឆ្គងរបស់ខ្លួនឯង ។ ពេលខ្លះខ្ញុំអាត្មានិយមណាស់ មិនខ្វល់នឹងអ្នកណាទាំងអស់ ព្រោះខ្ញុំកំពុងតែគិតដល់អនាគតរបស់ខ្លួនឯង ខ្ញុំកំពុងតែចាត់ចែងរាល់បញ្ហារបស់ខ្លួន ខ្ញុំអាចជាមនុស្សម្នាក់ដែលរីករាយ ហើយក៏ជាមនុស្សម្នាក់ដែលស្ងប់ស្ងាត់ខ្លាំងបំផុត ។ តែអ្វីដែលខ្ញុំមានគឺ ភាពជាខ្លួនខ្ញុំពិតប្រាកដ ខ្ញុំជាខ្ញុំ ... តែខ្ញុំក៏នៅតែជាមនុស្សល្ងង់ដដែល គ្រាន់តែពេលនេះខ្ញុំអាចពន្យល់ខ្លួនឯងបាន ហើយចែកដាច់ស្រឡះគ្នា រវាង អតីត បច្ចុប្បន្ន និង អនាគត ខ្ញុំអាចបញ្ឈប់ខ្លួនឯងពីការងប់ងល់នឹងអតីត អតីតគឺជាមេរៀន តែមិនអាចឲ្យយើងបានវិលត្រឡប់ទៅវិញម្តងទៀតទេ ដូច្នេះ ខ្ញុំក៏ឈប់គិតចង់វិលត្រឡប់ទៅរកអតីតកាលនោះដែរ មានតែព្យាយាមក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះដើម្បី អនាគតមួយដ៏ប្រសើរ ...