Monday, October 3, 2016

នៅពេលដែលខ្ញុំចាកចេញ សូមកុំសួរដេញដោលខ្ញុំថាមកពីហេតុអ្វី ?



បើថ្ងៃណាមួយអ្នកមិនប្រយ័ត្នធ្វើឱ្យ បាត់បង់ខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងមិនឱ្យអ្នករកខ្ញុំឃើញទេ ។ មិត្តភក្តិក៏ដោយ ស្នេហាក៏ដោយ ឱ្យតែអ្នកមិនស្មោះត្រង់នឹងខ្ញុំហើយ ហេតុអីខ្ញុំត្រូវធ្វើល្អដាក់អ្នកទៀតនោះ ? ទង្វើរបស់ខ្ញុំល្អឬអាក្រក់ គឺស្ថិតនៅលើអ្នកធ្វើបែបណាចំពោះខ្ញុំ ។

ពេលវេលាមួយវិនាទីកន្លងទៅយ៉ាងឆាប់​រហ័ស អាយុកាន់តែច្រើន មើលឃើញកាន់តែច្បាស់ យល់កាន់តែច្រើន ភាពរីករាយក៏កាន់តែមានតិចទៅដែរ ។ 

ពេលវេលាអាចកែប្រែអ្វីៗជាច្រើន ខ្ញុំធ្លាប់ល្ងង់ ធ្លាប់ឆ្កួត ធ្លាប់រឹងរុះ ធ្លាប់តស៊ូ ធ្លាប់ស្រលាញ់ រាប់អាន ធ្លាប់គោរព ទីបំផុតខ្ញុំនៅតែជាខ្ញុំដដែល ។ ខ្ញុំនៅតែជាអ្នកលួងលោម និងព្យាបាលរបួសដោយខ្លួនឯងដដែល ។ 

ខ្ញុំមិនល្អ តែនៅលើលោកនេះ មានរូបខ្ញុំតែមួយគ្មានពីរ អ្នកចង់ថែរក្សាក៏បាន មិនចង់ក៏ហី ប៉ុន្តែឱ្យតែថ្ងៃណាមួយដែលអ្នកបោះបង់ខ្ញុំចោលហើយ ខ្ញុំនឹងមិនឱ្យអ្នករកខ្ញុំឃើញទៀតទេ ។ 

ឥឡូវនេះខ្ញុំសុំតែធ្វើអ្វីៗ ចូលស្ទឹងតាមបត់ មើលតាមកាលៈទេសៈប៉ុណ្ណោះ ។ ហើយសូមកុំថាខ្ញុំមិនខ្វល់ បើខ្ញុំខ្វល់តើវាយ៉ាងម៉េច ? វានៅតែដដែល គ្រាន់តែថាមានរឿងខ្លះ ខ្ញុំគិតយល់ និងមើលធ្លុះនូវរឿងមួយចំនួន ហើយក៏បានបើកចិត្តទទួលយកការពិតដែរ ។ 

ម្យ៉ាងវិញទៀត មនុស្សយើងនេះ រឿងដែលមិនយល់ មានច្រើនពេកហើយ ពេលចង់ដឹងចង់យល់ច្រើនពេកទៅធ្វើឲ្យខ្លួនឯងកាន់តែរងរបួស ។ 

ខ្ញុំធ្លាប់ជាមនុស្សដែល ចូលចិត្តធ្វើអ្វីផ្តួចផ្តើមមុនគេ ទាក់ទងទៅគេមុនគេ រកគេមុនគេ ព្រោះតែរាប់អាន ព្រោះតែស្រលាញ់ ព្រោះតែបារម្ភខ្វល់ពីគេ ។  

ចុងក្រោយក៏លែងទាក់ទងទៅគេទៀត ដោយសារតែមានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនឯងគឺគ្មានតម្លៃ មានយើងក៏មិនលើស គ្មានយើងក៏មិនខ្វះ សម្រាប់គេ ។ 

ពិភពដែលយើងចូលទៅមិនរួច កុំប្រឹងប្រជ្រៀតចូល កុំធ្វើឱ្យគេពិបាក កុំធ្វើឱ្យខ្លួនឯងថោកទាប ។ 

មានពេលខ្លះ មិនប្រយ័ត្នក៏បានដឹងរឿងខ្លះដែលមិនគួរដឹង ដឹងថាទង្វើដែលយើងធ្វើរាល់ថ្ងៃ
គ្មានន័យសម្រាប់គេទាល់តែសោះ តើវាគួរឱ្យចង់សើចប៉ុណ្ណាទៅ ? អ្នកណាដែលមិនចេះលាក់ពុតនោះ ? អ្នកណាដែលមិនចេះផ្លាស់ប្តូរ ? គ្មានអ្នកណាដែលជារបស់ផ្តាច់មុខរបស់អ្នកណាម្នាក់ទេ ។ បើអ៊ីចឹងទៅហើយចាំបាច់អី យកមនុស្សខ្លះដាក់នៅក្នុងចិត្ត និង យករឿងខ្លះធ្វើជារឿងសំខាន់ធ្វើអី ?

ការពិតទៅមនុស្សដែលចេះតែសើច មិនដែលឃើញពិបាកចិត្ត ទើបជាមនុស្សដែលគួរឱ្យអាណិតបំផុត ហើយជាមនុស្សដែលទន់ខ្សោយបំផុត ព្រោះគេមិនហ៊ានបញ្ចេញនូវភាពទន់ជ្រាយ អារម្មណ៍ឈឺចាប់ ភាពស្មុកស្មាញរបស់គេចេញមកក្រៅ បានត្រឹមតែឈឺចាប់ម្នាក់ឯង កើតទុក្ខម្នាក់ឯង ។

មនុស្សដែលខ្វល់ខ្វាយពីខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងខ្វល់ខ្វាយពីគេវិញទ្វេដង តែអ្នកដែលមិនខ្វល់ខ្វាយពីខ្ញុំ តើរឿងអីដែលខ្ញុំត្រូវខំត្រដរបន្តខ្វល់ខ្វាយពីគេនោះ ? កុំដើម្បីនរណាម្នាក់ទៅកែប្រែខ្លួនឯង ប្រសិនបើគេមិនអាចទទួលយកចំនុចអាក្រក់របស់អ្នកផង គេម្តេចនឹងសក្តិសម​ទទួលយកចំនុចល្អរបស់អ្នកទៅ ? ចង់កែប្រែបាន ប៉ុន្តែតើគេម្នាក់នោះ អាចកែប្រែហើយហ៊ានលះបង់អ្វីខ្លះចំពោះអ្នក ?

នៅលើលោកនេះមានរឿងជាច្រើនដែលអាចឆិនឆៃបាន ។ ចុងក្រោយពេលដែលខ្ញុំបានសម្រេចចិត្ត ដើរចេញពីអ្នក ក៏ព្រោះតែអ្នកមិនឱ្យតម្លៃខ្ញុំ អ្នកមិនស្តាយពេលវេលា មិនចេះក្រសោប អ្នកតែងតែមើលរំលងការស្រលាញ់ ការរាប់អានដ៏ស្មោះត្រង់ ដែលខ្ញុំធ្លាប់មានឱ្យអ្នក ។

ទឹកភ្នែកនិងការស្តាយក្រោយរបស់អ្នកនៅថ្ងៃនេះ គឺបណ្តាលមកពីភាពអំនួតរបស់អ្នកនៅពេលនោះ ពេលដែលអ្នកធ្វើឱ្យខ្ញុំឈឺ អ្នកបែរជាសប្បាយរីករាយជាមួយអ្នកផ្សេង ។ ចុងក្រោយ អ្នកពោលពាក្យថាស្តាយក្រោយក៏ហួសពេលដែរ ។

ហេតុផលនៃការចាកចេញរបស់ខ្ញុំ ក៏ព្រោះតែភាពព្រងើយកន្តើយរបស់អ្នក ព្រោះតែភាពអំនួតរបស់អ្នក ព្រោះតែអ្នកមិនដែលនឹកនា មិនដែលឱ្យតម្លៃខ្ញុំ ដូច្នេះ ខ្ញុំក៏គ្មានកម្លាំងនឹងនៅបន្ត ឱ្យអ្នកទើសមុខ ទើសមាត់ទៀតនោះទេ ... ៕

សុំទោសដល់ម្ចាស់អត្ថបទ ដែលខ្ញុំបានយកមកផុស មិនបានសុំការអនុញ្ញាត មិនបានដាក់ឈ្មោះ ព្រោះខ្ញុំពុំបានដឹងថា នរណាឃាម្ចាស់អត្ថបទក៏មានខ្លឹមសារមួយនេះ ព្រោះតែត្រូវរឿងត្រូវអារម្មណ៍របស់ខ្ញុំ ទើបខ្ញុំតែងតែរក្សា ហើយក៏ផុសរហូតមក

0 comments:

Post a Comment

IDEALAOR

IDEALAOR

IDEALAOR

IDEALAOR

Culture

Find Us On Facebook

Travelling

Random Posts

Advertise

[Latest News][6]

Videos
អត្ថបទ

Column Left

Social Share

IDEALAOR

IDEALAOR

Recent comments

Gallery

Beauty

Column Right

Text Widget

Contact Us

Name

Email *

Message *

Beauty

នៅពេលដែលខ្ញុំចាកចេញ សូមកុំសួរដេញដោលខ្ញុំថាមកពីហេតុអ្វី ?


បើថ្ងៃណាមួយអ្នកមិនប្រយ័ត្នធ្វើឱ្យ បាត់បង់ខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងមិនឱ្យអ្នករកខ្ញុំឃើញទេ ។ មិត្តភក្តិក៏ដោយ ស្នេហាក៏ដោយ ឱ្យតែអ្នកមិនស្មោះត្រង់នឹងខ្ញុំហើយ ហេតុអីខ្ញុំត្រូវធ្វើល្អដាក់អ្នកទៀតនោះ ? ទង្វើរបស់ខ្ញុំល្អឬអាក្រក់ គឺស្ថិតនៅលើអ្នកធ្វើបែបណាចំពោះខ្ញុំ ។

ពេលវេលាមួយវិនាទីកន្លងទៅយ៉ាងឆាប់​រហ័ស អាយុកាន់តែច្រើន មើលឃើញកាន់តែច្បាស់ យល់កាន់តែច្រើន ភាពរីករាយក៏កាន់តែមានតិចទៅដែរ ។ 

ពេលវេលាអាចកែប្រែអ្វីៗជាច្រើន ខ្ញុំធ្លាប់ល្ងង់ ធ្លាប់ឆ្កួត ធ្លាប់រឹងរុះ ធ្លាប់តស៊ូ ធ្លាប់ស្រលាញ់ រាប់អាន ធ្លាប់គោរព ទីបំផុតខ្ញុំនៅតែជាខ្ញុំដដែល ។ ខ្ញុំនៅតែជាអ្នកលួងលោម និងព្យាបាលរបួសដោយខ្លួនឯងដដែល ។ 

ខ្ញុំមិនល្អ តែនៅលើលោកនេះ មានរូបខ្ញុំតែមួយគ្មានពីរ អ្នកចង់ថែរក្សាក៏បាន មិនចង់ក៏ហី ប៉ុន្តែឱ្យតែថ្ងៃណាមួយដែលអ្នកបោះបង់ខ្ញុំចោលហើយ ខ្ញុំនឹងមិនឱ្យអ្នករកខ្ញុំឃើញទៀតទេ ។ 

ឥឡូវនេះខ្ញុំសុំតែធ្វើអ្វីៗ ចូលស្ទឹងតាមបត់ មើលតាមកាលៈទេសៈប៉ុណ្ណោះ ។ ហើយសូមកុំថាខ្ញុំមិនខ្វល់ បើខ្ញុំខ្វល់តើវាយ៉ាងម៉េច ? វានៅតែដដែល គ្រាន់តែថាមានរឿងខ្លះ ខ្ញុំគិតយល់ និងមើលធ្លុះនូវរឿងមួយចំនួន ហើយក៏បានបើកចិត្តទទួលយកការពិតដែរ ។ 

ម្យ៉ាងវិញទៀត មនុស្សយើងនេះ រឿងដែលមិនយល់ មានច្រើនពេកហើយ ពេលចង់ដឹងចង់យល់ច្រើនពេកទៅធ្វើឲ្យខ្លួនឯងកាន់តែរងរបួស ។ 

ខ្ញុំធ្លាប់ជាមនុស្សដែល ចូលចិត្តធ្វើអ្វីផ្តួចផ្តើមមុនគេ ទាក់ទងទៅគេមុនគេ រកគេមុនគេ ព្រោះតែរាប់អាន ព្រោះតែស្រលាញ់ ព្រោះតែបារម្ភខ្វល់ពីគេ ។  

ចុងក្រោយក៏លែងទាក់ទងទៅគេទៀត ដោយសារតែមានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនឯងគឺគ្មានតម្លៃ មានយើងក៏មិនលើស គ្មានយើងក៏មិនខ្វះ សម្រាប់គេ ។ 

ពិភពដែលយើងចូលទៅមិនរួច កុំប្រឹងប្រជ្រៀតចូល កុំធ្វើឱ្យគេពិបាក កុំធ្វើឱ្យខ្លួនឯងថោកទាប ។ 

មានពេលខ្លះ មិនប្រយ័ត្នក៏បានដឹងរឿងខ្លះដែលមិនគួរដឹង ដឹងថាទង្វើដែលយើងធ្វើរាល់ថ្ងៃ
គ្មានន័យសម្រាប់គេទាល់តែសោះ តើវាគួរឱ្យចង់សើចប៉ុណ្ណាទៅ ? អ្នកណាដែលមិនចេះលាក់ពុតនោះ ? អ្នកណាដែលមិនចេះផ្លាស់ប្តូរ ? គ្មានអ្នកណាដែលជារបស់ផ្តាច់មុខរបស់អ្នកណាម្នាក់ទេ ។ បើអ៊ីចឹងទៅហើយចាំបាច់អី យកមនុស្សខ្លះដាក់នៅក្នុងចិត្ត និង យករឿងខ្លះធ្វើជារឿងសំខាន់ធ្វើអី ?

ការពិតទៅមនុស្សដែលចេះតែសើច មិនដែលឃើញពិបាកចិត្ត ទើបជាមនុស្សដែលគួរឱ្យអាណិតបំផុត ហើយជាមនុស្សដែលទន់ខ្សោយបំផុត ព្រោះគេមិនហ៊ានបញ្ចេញនូវភាពទន់ជ្រាយ អារម្មណ៍ឈឺចាប់ ភាពស្មុកស្មាញរបស់គេចេញមកក្រៅ បានត្រឹមតែឈឺចាប់ម្នាក់ឯង កើតទុក្ខម្នាក់ឯង ។

មនុស្សដែលខ្វល់ខ្វាយពីខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងខ្វល់ខ្វាយពីគេវិញទ្វេដង តែអ្នកដែលមិនខ្វល់ខ្វាយពីខ្ញុំ តើរឿងអីដែលខ្ញុំត្រូវខំត្រដរបន្តខ្វល់ខ្វាយពីគេនោះ ? កុំដើម្បីនរណាម្នាក់ទៅកែប្រែខ្លួនឯង ប្រសិនបើគេមិនអាចទទួលយកចំនុចអាក្រក់របស់អ្នកផង គេម្តេចនឹងសក្តិសម​ទទួលយកចំនុចល្អរបស់អ្នកទៅ ? ចង់កែប្រែបាន ប៉ុន្តែតើគេម្នាក់នោះ អាចកែប្រែហើយហ៊ានលះបង់អ្វីខ្លះចំពោះអ្នក ?

នៅលើលោកនេះមានរឿងជាច្រើនដែលអាចឆិនឆៃបាន ។ ចុងក្រោយពេលដែលខ្ញុំបានសម្រេចចិត្ត ដើរចេញពីអ្នក ក៏ព្រោះតែអ្នកមិនឱ្យតម្លៃខ្ញុំ អ្នកមិនស្តាយពេលវេលា មិនចេះក្រសោប អ្នកតែងតែមើលរំលងការស្រលាញ់ ការរាប់អានដ៏ស្មោះត្រង់ ដែលខ្ញុំធ្លាប់មានឱ្យអ្នក ។

ទឹកភ្នែកនិងការស្តាយក្រោយរបស់អ្នកនៅថ្ងៃនេះ គឺបណ្តាលមកពីភាពអំនួតរបស់អ្នកនៅពេលនោះ ពេលដែលអ្នកធ្វើឱ្យខ្ញុំឈឺ អ្នកបែរជាសប្បាយរីករាយជាមួយអ្នកផ្សេង ។ ចុងក្រោយ អ្នកពោលពាក្យថាស្តាយក្រោយក៏ហួសពេលដែរ ។

ហេតុផលនៃការចាកចេញរបស់ខ្ញុំ ក៏ព្រោះតែភាពព្រងើយកន្តើយរបស់អ្នក ព្រោះតែភាពអំនួតរបស់អ្នក ព្រោះតែអ្នកមិនដែលនឹកនា មិនដែលឱ្យតម្លៃខ្ញុំ ដូច្នេះ ខ្ញុំក៏គ្មានកម្លាំងនឹងនៅបន្ត ឱ្យអ្នកទើសមុខ ទើសមាត់ទៀតនោះទេ ... ៕

សុំទោសដល់ម្ចាស់អត្ថបទ ដែលខ្ញុំបានយកមកផុស មិនបានសុំការអនុញ្ញាត មិនបានដាក់ឈ្មោះ ព្រោះខ្ញុំពុំបានដឹងថា នរណាឃាម្ចាស់អត្ថបទក៏មានខ្លឹមសារមួយនេះ ព្រោះតែត្រូវរឿងត្រូវអារម្មណ៍របស់ខ្ញុំ ទើបខ្ញុំតែងតែរក្សា ហើយក៏ផុសរហូតមក
«
Next

Newer Post

»
Previous

Older Post


No comments:

Leave a Reply

Advertise

Panha Lim
Breaking News

Recent Comments

PageNavi Results No.

Label Icons CSS

Popular Posts

Most Popular